Na enige tijd weer een verhaal vanuit Suriname!
Ik bedenk me nu dat ik er al een maand ben, de tijd vliegt!

Mijn stage went al goed. Het is nu nog veel niets doen. Maar ik mag me wel al bij de intakes voegen en vragen stellen aan de cliënten. Dat geeft iets meer voldoening op een dag. Ook ben ik bezig met het kennismaken met de instellingen. Laatst was ik bij een kindertehuis, hier waren de kleuters aanwezig op de crèche. Ze keken mij en mijn collega belangstellend aan. Één jongetje pakte mijn been vast en begon mij te knuffelen. Toen ik hurkte om met hem te praten kwam de rest mij ook knuffelen en ook echt allemaal tegelijk, ik viel nog net niet om. Ik had nog niet eerder met de kinderen hier te maken gehad, dit maakte mijn dag dus helemaal goed! Je merkt wel dat de kinderen hier een blanke vooral associëren met aandacht. Dit zoeken ze dus direct bij je op.
Bij de instellingen komen was eerst nog vrij lastig omdat er simpelweg geen vervoer is naar de instellingen. We gaan nu met eigen vervoer. Er is iets aan de hand tussen het ministerie van sociale zaken en Jeugdzorg waardoor dit niet goed loopt. Ik krijg het idee dat zij het nut van jeugdzorg niet inzien. Hierdoor krijgen wij maar een heel klein bedrag om als Jeugdzorg te kunnen bestaan. Dit zorgt er voor dat het erg moeilijk is om tot oplossingen te komen en daadwerkelijk het veld in te gaan om onderzoek te doen. Nogal frustrerend, maar ik begin het al aardig te accepteren. Ik kan ook niet anders.

In het weekend van 13-10 ben ik op mijn eerste trip geweest. Ik ging naar Bigi Pan, dit betekend ‘groot meer’. En dat was het ook wel! Bigi Pan ligt in het westen van Suriname vlak bij Nickerie. Zaterdagochtend vertrokken we met een bus. We moesten vier uur rijden en hebben een aantal stops gemaakt. Zo ook bij een markt in Nickerie, daar verkopen de locals al hun Surinaamse kruiden, groenten en fruit. Ik heb daar Knippa geprobeerd. Dat is een vrucht die ik een beetje op lychee vond lijken. De smaak was wel anders en kan ik met geen mogelijkheid beschrijven, lekker was het wel!
Na de busrit gingen we door op een korjaal(Surinaams bootje). Hiermee gingen we naar bigi Pan. Via een rivier en door het moeras. Onderweg konden we genieten van de mooie natuur en de vele vogels. Ik heb er een aantal roofvogels weten te spotten. Het meer zag er prachtig uit met een aantal huisjes die er midden op stonden. Ons huisje zag er leuk uit. Ik hing mijn hangmat in een hokje met ook bedden zodat ik uit de wind kon slapen. We konden kajakken en zwemmen. Het water bleek maar tot onze middel te komen. De grond voelde vies en modderig aan. Je zakte er met je voeten nog een stukje doorheen. In de avond gingen we op kaaimannenjacht. Onze bootsman bleek een jongen te zijn van ongeveer 10 jaar. Hij ving de kaaimannen niet, dat gebeurde op een andere boot met een extra begeleider erbij. Wel konden we goed zien hoe de kaaimannen gevangen werden. Terug bij het huisje konden we met de kaaimannen op de foto. Ik moest de kaaiman goed bij zijn keel pakken, zo bleef hij rustig. Het was best zielig hoe iedereen met ze op de foto wilde terwijl hun bek zo afgesnoerd was. Na ruim een uur werden ze weer vrijgelaten.
In de avond zaten we met z’n allen gezellig met elkaar. Er werd borgoe-cola gedronken en muziek gedraaid. Ook was er iemand met een gitaar, dat gaf wel sfeer.
Na een zeer slechte nacht in een hangmat die slap begon te hangen was ik blij dat het ochtend was. Na het ontbijt zijn we weer met de korjaal het moeras in gegaan. In de natuur konden we nog meer vogels zien. Waaronder de rode ibis, een velrode vogel. Na een uur in het bootje waren we bij de kust. Daar konden we een modderbad nemen en hebben we als kleine kinderen gespeeld en moddergevechten gehouden.

Op vrijdag 19-10 heb ik een bezoek gebracht aan de vlindertuin en plantage. De vlinders in dit park worden gekweekt om te exporteren naar andere landen, waaronder Nederland. De vlinders waren allemaal erg mooi. We kregen een tour door de tuin en plantages waar ze meer over de omgeving en het kweken vertelde. En groeien ook veel boom- en plantensoorten waar wat over verteld werd. Er waren ook schildpadden en slangen. Met de kleine schildpadden mochten we ook op de foto. Leuk, maar hij vond het wel nodig in mijn hand te bijten, au! Haha, gelukkig viel het mee hoe pijn dat deed. Een geslaagde middag die we afsloten met lekkere bakabana. Dat is gefrituurde bakbanaan wat je met pindasaus eet. Superlekker, maar superongezond.

Zondag 21-10 ben ik met twee meiden naar White Beach gegaan. Een heel mooi strand waar we de hele middag lekker gechillt en gezwommen hebben. Ik had mijn hangmat mee, waar ik heerlijk in kon relaxen. De meiden waar ik mee was zijn twee jaar eerder al in Suriname geweest. Hierdoor konden zij nog een aantal mensen van toen. Een van deze oude bekenden kwamen we tegen op White Beach. Hij was op de jetski, wij mochten alle drie om de beurt een rondje mee. En alsof dat nog niet genoeg was, we mochten ook met een andere Surinamer mee op de speedboot!

Zo, tot zover mijn verhaal weer. Komende week is het Jazzfestival in Suriname. Dat zal wel goed zijn voor een aantal leuke feestjes. Daar zal ik de volgende keer wel over vertellen!